Ne Kuşusun Sen...

MEVLANA'DAN DÜŞÜNDÜREN HİKAYELER ADLI KİTAPTAN ...

Padişah kolunda beslenmedin, avlanmayı bellemedin; zaten doğan değilsin ki av tutasın.

Dudu değilsin ki sana şeker versinler, tatlı sözlerini dinlesinler.

Bülbül değilsin, aşıkçasına ağlayıp inleyesin, çayırlıkta, çimenlikte yahut lale bahçelerinde güzel çileyesin.

Hüthüt değilsin ki çavuşluk edesin. Leylek değilsin ki yücelerde yurt tutasın.

Ne iştesin sen? Seni ne diye satın alsınlar? Ne kuşusun sen?

yazar: Baki Apaydın/ Tutku yayınları

Evet Mevlana'nın bu yüce sözleri bana çok şey anlattı..

'Sen kimsin, nesin ki ne bekliyorsun  ve kimlerden..' sorusunu o müthiş diliyle ifade etmiş yüce insan.

Bazen her yerde izimiz olsun isteriz. Sesimizi duyurmak, sözümüzü söylemek illa ki varlığımızı 

ortaya koymak isteriz..Ya da haklı-haksız bir durumla karşılaşınca kendimizi savunmak isteriz..  Ben 

nefislerin çırpınışı diyorum başkası insanların egoları diyor bir başkası, hakkım diyor diğeri

başka başka şeyler .. Ama neticede insanoğlu ahlaken iyi bir terbiye ve eğitimden geçmediği sürece 

karşısına  çıkan olaylara fevri çıkışlar, gereksiz duruşlar ve nefsani tutumlar sergilemeye

devam edecektir..  Nefisler terbiye edilmedikçe; Allah sevgisi, insan sevgisi  gibi sevmenin 

yüceliğiyle donatılmadıkça ruhlar, gösterilen tüm davranışlar yakışıksız olacak ister istemez..

Hal böyle iken Mevlana'nın Mesnevisindeki gibi, diğer değerli hikayelerinde bahsettiği gibi kendini 

aramaya devam edecektir insan.. Son söz olarak insan hayata kendini aramaya gelmiştir desem okkalı bir laf etmiş olur muyum dostlar?

 Sizi bilmem ama ben her yaşadığımda biraz daha kendimi buluyorum sanki..

 Her başıma gelen eksik bir parçamı tamamlıyor sanki.. 

Her sevinç, her keder biraz daha beni ben yapıyor .. 

Ben hem ben oluyorum hem de benliğimden kurtulup biraz daha Rabbimi buluyorum sanki...

Herkesin  birgün hayata geliş amacını bulabilmesi dileğiyle...