Nağmeler

İnsan kaybettiğini asla bulamaz; ya buldukları değişmiştir yada kendisi.Neyi kaybettiğini neyi aradığını bulduğunda anlamasının anlamı var mı; hayatta herşey mümkünse ;)
*Duygusallığın kıyısında hangi gözyaşı denizine açılsam diye bekler dururum..Hayat sahilinde alternatif çok nasılsa; acılardan yelken yapan asla batmıyor..
*Üzgünüm babacığım seni üzdüğüm için çok ama çok üzülüyorum..Uzaktan yada yakından bize baktığını hissediyorum bazen..Üzgünüm çünkü senin istediğin gibi ve üstelik olması gerekeni istediğin halde başarısızlığımıza üzülüyorum..Çok kaba ve benciliz sanırım..Evet insan olmak kolay değilmiş..İnsan gibi insan olmak..
*Herzaman gülen oynayan insan dolu bi dünya tuhaf değil de acıları olan ,herşeyi düşünüp olması gerekenden kötüye gidişi görenlerin tutsak olduğu ve değersiz görüldüğü bi iklim yaşıyor dünya..Ben mi anormalim yoksa onlar mı..Rabbim iyi ki varsın..

GÖNLÜ YARALI DUAM..

İçimde mutluluk taşırım ben hep; büyük acılardan oluşmuş altyapısı olanlardan..Sık sık ağlarım da evet.Acınacak hali olan koca bi yalanız biz..
Ben çok mutlu olabilirim evet..Küllenmiş karamsarlıkların üstüne hiç tükenmeyecek ve de tüketmeyecek mutluluklar inşa etmeyi öğrendim ben..Bugün söylediklerimi yarın yaşamak için söz veremem fakat..Çünkü böyledir benim gördüğüm dünya..Bugün doğanın yarın ölmesi gibi yarının ne getireceğini bilemeyeceğim gibi..Sabitleşmiş görüşlerim yok benim ne bir şeye ait ne de bir kimseye ait..Fakat hiçbirşeyi düşünmeden yoluma devam edemem çünkü sabitlendiğim tek ve en gerçek noktadır yaratanımın varlığı, bunun içindir ki dünyaya bir kere fakat eğlence için ve gayesizce savrularak yaşanması için verilen hayatların bize ait olmadığına inandığım için düşünürüm gitmeden..Emanet bir can ve ötesi var görebilene..
Yaşadıklarım bana herkesin herşey kadar kolay değişebildiğini hatta ister istemez an be an değiştiğini gösterdi..Tuhaf olduğumu düşünen tuhaf bi dünyada, anlamadıkları halde varlığımın bi değeri bi anlamı olmadığı halde mutlu olabilen birisiyim ben..Hala hergün gördüğüm onca pisliğe rağmen üzerine kar yağdırıp acıların, yeniden yeşillenmiş gibi dünyaya sarılmayı öğrendim yada ben hep öyleydim..İnsanların herşeyle dalga geçtiği bi dünyada hiçbişeyi anlamadığı bi dünyada ben kahkahalarla gülebildiğim için çok mu güçlüyüm yoksa çok mu taşlaşmışım dersin..Gülümsüyorum yine evet ama acı acı..Birgün biteceğine inandırdı beni Rabbim..Eğer ona güvenirsem,sarılırsam,sonunda ne büyük güzelliklerin olacağına inandırdı beni..
Eey Tek ve Benzersiz Sevgili..
Hergün binlerce hata ediyorum,günahlara bata çıka sana doğru gelmeye çalışıyorum..Biliyorum bana sabretmem gerektiğini fısıldıyorsun her defasında..Biliyorum her an yanımdasın..Biliyorum en yakınımdasın..Bütün acılarımı,yüreğimin en derinlerindekileri bir an bile es geçmeyen,boş bırakmayanımsın benim..Hayatta sahip olduğum ve olacağım tek sevgilimsin bundan şüphem yok..
Eey Eşsiz Yüce Yaradan..
Ben sana yakınlıktan çok çok uzağım..Senden birşey isteyecek yüzüm de kalmadı..Hergün biterken ben sadece senden uzaklığıma ve bana verdiklerine rağmen sana olan şükrümün azlığından üzüntülüyüm ve vicdan azabıyla günü bitirmeye çalışıyorum, belki de hiç açmayacağım gözlerimi kapatırken yılların planlarıyla, hayalleriyle beynimi yorup hatta çoğu kez elde edemediklerimin acısıyla can çekişen kalbimi teselli ederek biraz da,kapatıyorum gözlerimi..Sonunu bilmeden ve uyuşturulmuş,ertelenmiş duygularla,düşüncelerle..
Acılarımı sıkıntılarımı anlattığım ve beni tanıdıkça benden uzaklaşan dostlarımın olduğu böyle bir dünyada beni sensiz bırakma Rabbim..Benim senden başka dayandığım,güvendiğim hiçbirşey yok..Sen varsan herşey var..Senden başka sahip olduğum herşey yokolmaya mahkumken nasıl başkasına gönül verebilirim,inanabilirim..Seni Sadece SENİ SEVİYORUM BEN...