İş ve Ev Hayatım Nasıl Gidiyor..

Merhaba dostlar,
Yine uzun bir aradan sonra yazmaya vakit ve imkan bulabildim..
İş hayatı stresli az biraz ve biraz da yorucu fakat benim çalıştığım iş yerinde işler yavaş ilerliyor.. Bana düşense henüz tam olarak sorumluluk almadığım bu süreçte kendimi geliştirmek.. Diğer yandan bazı iş arkadaşlarım arkamdan beni  çekiştirip dedikodu ediyorlarmış , bunu ben de az çok tahmin ettim.. Yazık her iş ortamında birileri benim gibi kurban seçiliyor sanırım, ne yazık ki.. Laboratuardan başladığım meslek hayatımı  bundan yaklaşık iki ay sonra işletmeye geçerek sürdürmekteyim, daha ferah bir ortama kavuştum çok şükür.. Demek ki neymiş ' Allah En Büyük' müş.. Gel gelelim bu kez ev hayatımda bazı sorunlar baş gösterdi.. Kırdık, kırıldık maalesef.. Kendimdeki bazı eksik ve ham tarafları daha iyi görür oldum fakat insanın kendini değiştirmesi hayatta en zor olanı bana kalırsa.. Bu görevi de hayatta yaşadıklarımız yerine getiriyor bir şekilde.. Daha sabırlı olmam gerektiğinin, herkese hemen cevap vermemem gerektiğinin idrakine varmaya başladım ve dahası herkesin akıl seviyesinin bir olmadığını bu yüzden de Mevlana'nın dediği gibi 'Söylediklerin karşındakinin anlayabildiği kadardır..' sözünün bir kez daha gerçekleştiğini gördüm.. Büyüyüp olgunlaşan birşeyler var içimde.. Kimseye boyun eğmez bi tarafım var kimsenin kabul etmek istemediği.. Kibirli insanlardan iğrendiğim kadar hiç birşeyden iğrenmezdim ya yeni birşey daha keşfettim; bir insan ne kadar boşsa, ne kadar az biliyorsa o kadar kibirli ve kıskanç oluyor.. Başka bir şey daha var; az soru sor, çok sus.. Biliyorsan sus alim sansınlar, bilmiyorsan sus adam sansınlar.. Benim gibi yanlışa tahammülü olmayan birisine söylenmemiş bu sözler sanırdım ama gel gör ki yola geliyor aklım, kabul ediyorum sonunda, 'cahille sohbeti kes' demiş büyükler demek ki gerçekten büyükler..Ah içimdeki küçük kız.. Beni çok yordun sen.. Büyü artık diye bas bas bağırıyor hayat yüzüme yüzüme, fakat ben diretiyorum farkında olmadan.. Artık önce kendimle mücadelem, sonra hayatla.. Fazla karamsar olmaya gerek yok ama içimdeki korkuları hala aşabilmiş değilim tam olarak, sadece Rabbime tevekkül edip 'Allah var'sa Gerisine aldırma, üzülme dediğim zaman üstesinden gelebiliyorum.. Söyleyemediğim, anlatamadığım bir dünya şey var ama yorgunum ve misafir olarak geldiğim ablamın evinden yazıyorum , henüz evimde net yok çünkü bu yüzden zamanım kısıtlı.. Ama fırsat buldukça yazmaya devam etcem çünkü yazmak en büyük ilacım ve yazmak en iyi arkadaşım.. Kendinize iyi bakın ve Allah'a emanet olun sevgili arkadaşlar..