Allah'a şükür bu cuma iş başı yapıyorum yani işe alındım dostlar, darısı tüm işsiz insanların başına.. Evet herkesin bu hayatta çaılşıp bir iş sahibi olması gerek çünkü çalışmak insan ruhuna en iyi gelen şey bana kalırsa. Devlet sektöründe tam da mesleğimi çok güzel icra edip öğrenebileceğim bir işim var artık inşallah! Bu işin bana çok şeyler katacağına inanıyorum.. Bir de yüksek lisansı kazanabilirsem sanırım çok mutlu olcam.. Çok çalışmak istiyorum çalışıp öğrenmek tecrübe kazanıp ileriye gidebilmek afiyetle.. Mutluluğu ifade edebilecek fazla söz yoktur bence yada ben ifade edemiyorum böyle anları.. Şimdi kalacak yerimi ayarlayıp sonrasında sağlıklı huzurlu bir şekilde iş hayatıma odaklanmak istiyorum. Biraz yorgun biraz kırgın bir haldeyim fakat güçlü olmak zorundayım öyle değilsem bile ki Rabbimin gücü yanımdayken üstesinden gelemeyceğim hiç birşey yok zaten.. İnsan yeter ki dürüst, temiz baksın hayata, elinden geleni yapsın yapamadığına isyan etmek yerine onun takdir-i ilahi olduğunu yürekten idrak edip fark etsin.. Sonra yaşanılan herşeyin sebepleri olduğuna imtihan olduğuna inansın, bunu anlasın.. Dünyanın oyun yeri değil. elmasla kömürün kendini ortaya koyması ya da akla karanın belli olacağı nice hikmetlerle sırlarla donatılmış olduğunu çok düşünsün insan.. Ne kadar günah işlerse işlesin tövbe kapılarının güneş batıdan doğana kadar açık olduğunu ve Rabbimizin merhametinin sınırlarının, cömertliğinin sınırlarının ne kadar geniş olduğunu asla unutmasın, bilmiyorsa okusun, bilmiyorsa sorsun eğer niçin yaşadığını bilmiyorsa okusun insan..
İlk yüce ayetin dediği gibi tıpkı;
"Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı bir aşılanmış yumurtadan yarattı. Oku! Rabbin, en büyük kerem sahibidir. O Rab ki kalemle (yazmayı) öğretti. İnsana bilmediğini öğretti." Alak, 1-5.
Ve Çok dua etsin insan bilsin ki Rabbi ona şöyle sesleniyor;
"Deki; Eğer duanız olmasa Rabbimin katında ne ehemmiyetiniz var."
(Furkan suresi 77.Ayet)
"Rabbimiz buyurduki: Bana dua edin size cevap vereyim."
(Mü'min suresi 60. Ayet)
İşte bilmediğin nice şekillerde sana böyle sesleniyor Rabbin!
Rabbiyle, inançlarla ve inananlarla dalga geçip kendini acınacak hale düşürmesin insan.. Dünyanın hengamesinde boğulup kaybolmasın.. Yalnızca günde bir saat toplamı süren ibadetiyle yani namazıyla ona dünyalardan bin tanesi verilse bile (eğer bilseydi/görseydi) asla değişmek istemeyceği o cennetler için azığını bu günden hazırlasın insan.. İnsan insanlığını bilsin.. İnsan insan ne demek bunu anlasın, düşünsün.. Rabbini suçlamanın , dünyada gerçek adaleti sorgulamanın onun sonsuz hikmetine onun sonsuz yüceliğine ne kadar büyük bir saygısızlık olduğunu bir fark etsin insan.. Gittiği ve yaşadığı tüm diğer yolları bir düşünsün.. Ne kazandı, ne kadar kazandı, ne kadar mutlu oldu ve dahası o mutluluklara doydu mu.. O mutluluklar ne kadar kalıcı oldu? Tüm bunları sor güzel insan.. İnsanlık gibi en üstün varlık olma şerefini şerefsizliklerle hafif alarak yakma, atma cehennem ateşine.. Ah insan...Ah ki ne ah ne yazık halimize.. Sonsuz merhamete, rahmete muhtaç insan.. Bir yeri ağrısa ilaca muhtaç, acizlerin acizi insan.. Günde yedi kere tuvalete giden, bir damla çamurdan yaratılmış ve sonunda çamur olacak olan insan.. Sana ne desem az.. Birşeyler diyorum evet ama sen asıl kendini dinle.. Dinle bak nasıl feryat ediyor özünden , o sana verilen ruhu aç bırakıp öldürmenden nasıl figan ediyor.. Dinler misin.. Anlar mısın..Yeterli midir.. Bilmiyorum..Ben ne kadar dinliyorum bilmiyorum, bir hayli de günahım var evet en azından cehenneme gidecek kadar var sanırım. Şu halde bana da Şöyle demek düşer Hz. Yusuf misali;
“Ben nefsimi aklamam, çünkü nefis kötülüğü emreder durur. Ama Rabbimin esirgediği olursa o başka. Benim Rabbim çok bağışlar ve çok merhamet eder.” (12/Yusuf, 53)
Şimdilik benden bu kadar blogcuk. Hoşçakal.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder