Bu aralar çok huysuzum..Hayattan memnun değilim; kendimden,elde ettiklerimden mutluluk hissetmiyorum, kısacası hiçbişey bana sevimli gelmiyor..Çok mu karamsarım yoksa algılarımın çok açık ve bakış açılarımın birden fazla oluşu mu beni komplexleştiren..Yaşamaya dair insanların can attığı çekici bulduğu, eğlendiği pek çok şey küçük ve basit kalıyor gözümde..Belki de hayatı sevmeyi, yaşamayı bilmiyorum..Düşündüm de bugün yine huysuz ve yorgun okul dönüşümde..Kendimi kafese tıkılmış gibi hissediyorum bazen..Dünya dar çok dar geliyor..Yapacak şeyler kısıtlı olunca köle gibi hissediyorum sistemlerin düzenlerin bakış açılarının köleleriyiz hepimiz..Bunlara bağlı olarak seçimlerimiz ve sonuçları hep yönlendirilmeler ve öğrendiklerimiz sonucunda yaptırıldıklarımızdan ibaret..